قدس آنلاین-سال ۲۰۱۵ میلادی بود که نخستین بار پیمان شوم ابوظبی و ریاض برای تشکیل ائتلافی جنگ طلبانه برعلیه مردم مظلوم یمن بسته شد. اماراتی ها با امید به آنکه بتوانند بخشی از موقعیت استراتژیک جغرافیایی یمن را در اختیار داشته باشند در این ائتلاف دست همکاری با شاه سعودی دادند. اما حالا با گذشت نزدیک به ۳ سال از این تجاوز آشکار و کشتار وحشیانه زنان و کودکان یمنی، اختلافات امارات متحده عربی و عربستان سعودی بر سر منافع شان در یمن به قدری جدی شده که نیروهای نظامی هر دو کشور در خاک یمن اسلحه به روی هم کشیده اند.  

هرچند ریشه اختلافات امارات و عربستان سعودی به گذشته های دوری نیز پیوند می خورد، اما در مورد موضوع خاص یمن، این تضاد منافع دو کشور متخاصم است که در سکوت جهانی هم به خاک کشور همسایه شان تجاوز کرده اند و هم گستاخانه برای تقسیم این منافع نا مشروع در خاک همان کشور همسایه به نزاع می پردازند. واقعیت آن است که سعودیها و اماراتی ها به منابع نفتی و گازی موجود در جنوب یمن چشم دوخته اند. اگر امروز شاهد تشدید درگیری ها میان نیروهای مزدور سعودی و اماراتی در یمن هستیم، یکی از علل و عوامل اصلی آن به منابع نفت و گاز موجود در محور جنوبی این کشور باز می گردد.

در واقع این سعودی ها هستند که مثابه یک قلدر منطقه ای حتی از آنچه با کشور متحد خود در یک ائتلاف توافق کرده اند، نیز پایبند نبوده اند. آنها پس از تجاوز به خاک یمن و غصب قسمت هایی از خاک پراز منابع نفتی و گازی این کشور حاضر نیستند به این راحتی از فروش این منابع بگذرند.

این اختلافات در روزهای گذشته به قدری بالا گرفت که «عبدالملک الحوثی» رهبر انصارالله یمن نیز درگیری های جاری در جنوب یمن را جنگ قدرت توصیف و تأکید کرده است که هر دو طرفِ درگیری به دنبال تحقق اهداف و مصالح خود در جنوب یمن هستند.

نقطه آغاز این اختلاف؛ احتمال به قدرت رسیدن دوباره «علی عبدالله صالح» رئیس جمهور مستعفی یمن بود. از آنجایی که اماراتی ها پیش از مرگ علی عبدالله صالح، طی تماس هایی با مقامات سعودی خواستار راضی شدن ریاض برای دادن فرصتی مجدد به علی عبدالله صالح جهت تکیه زدن بر کرسی قدرت در یمن شده بودند، مقامات آل سعود به خوبی می دانستند که ارتباطاتی میان ابوظبی و علی عبدالله صالح در جریان است.همین مسئله موجب شد تا اختلافات میان دو طرف از همان ابتدا آغاز شود. با این حال، سعودیها که به نقش آفرینی امارات در ائتلاف متجاوز خود علیه یمن نیاز داشتند، تلاش کردند تا از طریق رایزنی و گفتگوهای سیاسی مشکلات فیمابین را حل و فصل کنند. 

علاوه بر این برخلاف توافقات پنهانی امارات و عربستان، سعودی ها در طول این ۳ سال هیچگاه اجازه نفوذ نیروهای اماراتی به نقاط تحت اختیار خودشان در یمن را ندادند. همین امر هم باعث شد که فرمانده ارتش امارات در یمن نیروی هوایی خود را از این ائتلاف بیرون بکشد.

البته یادمان نرفته است که پیش از این کویت و مصر و پاکستان نیز از همراهی با سعودی ها در این ائتلاف شوم برای حمله به یمن پا پس کشیده بودند و از ائتلافی که تبلیغات آن در رسانه های جهانی بارها و بارها فریاد زده شد، تنها همین ۲ ارتش نصفه و نیمه امارات و عربستان باقی مانده بود.

در این میان آنچه از وحدت میان اتحادیه عرب باقیمانده است، تنها ترس و واهمه ایست که در قالب یک نزاع قدرت در منطقه غرب اسیا به روشنی آشکار است. سعودی ها از اینکه امارات به عنوان دومین کشور قدرتمند منطقه در سایر امور جهان عرب دخالت کند راضی نیستند. اما اماراتی ها علاوه بر موضوع یمن نه تنها به آن بسنده نکرده اند که حتی در مسائل صلح سوریه، حمایت از دولت جدید «السیسی» در مصر و سایر مسائل منطقه ای خود را صاحب حق و تاثیرگذار می دانند.

یکی از نتایج کشمکش امنیتی و سیاسی عربستان سعودی و امارات در یمن، شکل‌گیری گروه‌های مسلح متعددی است که برخی از این گروه‌ها تحت حمایت عربستان و برخی دیگر نیز تحت حمایت امارات قرار دارند. در واقع؛ گروه‌های مسلح به همراه شخصیت‌های وابسته سیاسی و امنیتی ابزارهای عربستان و امارات برای تعقیب اهداف‌شان در یمن هستند. کثرت گروه‌های مسلح که مورد حمایت عربستان و امارات قرار دارند، افزایش ناامنی از جمله ترور، سرقت و مسلح شدن شهروندان را در جنوب یمن در پی داشته است. عضویت شهروندان در این گروه‌های مسلح موجب بروز درگیری‌های متعدد روزانه در مناطق مختلف یمن شده است. 

تجاوز نظامی عربستان کشور فقیر یمن را با کمبود شدید مواد غذایی و دارویی مواجه کرده و باعث شیوع بیماری‌های متعدد شده است. این تجاوز نظامی تاکنون به کشته شدن بیش از سیزده هزار یمنی، زخمی شدن ده‌ها هزار نفر، آواره شدن میلیون‌ها یمنی و ویرانی زیرساخت‌های این کشور منجر شده است.